Wybiegł z domu dość wcześnie, jak na niego Wstał w południe i uciekł z domu przez okno swego pokoju, aby Haku nie zmył mu głowy o bałagan i nie kazał sprzątać. Po ulotnieniu się z miejsca zamieszkania pozostało już tylko znaleźć sobie zajęcie. Nie musisał dzisiaj otwierać antykwariatu - był zbyt znudzony na to - toteż uznał, że szwendanie się to lepsza opcja. Bo kto nie lubi się szwendać?
Spacerował uliczkami i mrugał zalotnie do mijanych kobiet. Wdychał zapachy miasta pełną piersią i pogwizdywał wesoło pod nosem. Miał dobry dzień - zdecydowanie.

Przemierzając krainę bajek, Chernabog nigdy się nie spodziewał, że trafi do Baśniogrodu. Gdzie to jest największe skupisko dobroci i innych mdłych rzeczy. Na samą myśl, aż się odechciewa wchodzić do środka. Jednak szukając mądrości i jakiejkolwiek wiedzy na temat dobrej strony, starzec jest wstanie wkroczyć nawet w sam środek światła. Choć ciemność jest jego atutem, to odrobina światła go nie zabije.
Przemierzając powoli uliczki miasta, starzec niezbyt zachwycał się krajobrazem. Wszystko było takie czyste i ładne, aż robiło mu się niedobrze. Nie było w tym wszystkim harmonii, po prostu jedno. Gdyby tylko mógł, choć na chwilę wytworzyć ogrom chaosu. Wszystko by się zmieniło w czyste piękno, jednak nie po to tutaj jest. Przynajmniej nie dziś. Przybył on w poszukiwaniu mroku.
- Bowiem tam gdzie jest światło, zawszę znajdzie się cień.
Mamrotał do siebie, przemierzając kolejne uliczki. Starzec mógł się wyróżniać w tłumie, był odziany w stare szmaty i podpierał się kosturem z czaszką. Nie było to pewnie normalne w takim mieście.

Oczywiście, że zauważył jakiegoś dziadka i nawet mamrotał ten coś pod nosem. Hauru nie byłby sobą, gdyby tego oczywiście nie skomentował. No po prostu to było silniejsze od niego i w ogóle. Zresztą i tak nie miał, co robić, a wolał nie wrócić i nie napatoczyć się na wściekłego Haku, ciskającego weń ścierą czy innym "skomplikowanym urządzeniem do robienia błysku błysku".
- Zawszę? Zarobaczyć jak rozumiem panie osrebrzony? Czy zawsze? Bo to róznica. Tu wolimy nie mieć wszy... i innego robactwa - zarzucił teatralnie blond włosami z czarującym uśmiechem i bez nawet najmniejszych złych zamiarów, ukazują białe ząbki.

Samotna cisza otaczająca starca, została zakłócona. Młody mężczyzna, który widocznie nie miał co robić z wolnym czasem. Skoro chciał go stracić na jakiegoś starca, niech będzie.
Odwracając powoli głowę w stronę młodzieńca, staruszek podparł się na swojej lasce i wyprostował się. Bowiem nie wypada tracić manier, nawet jeżeli jesteśmy w takim miejscu.
- Hoho przybyłeś posłuchać, co ma starzec do powiedzenia?
Spytał w miarę zadowolony, bo w końcu będzie mógł się na chwilę oderwać od bijącego w oczy widoku. Jednak przechodząc do komentarza, który był dość poprawiający. Czyżby zapomniał jak się wysławiać na starość? Prawdopodobnie tak, cóż.
- Zawsze.. Tak, błędy starości. Wybacz młodzieńcze.
Dodał, następnie zaczął gładzić swoją długą brodę. Niestety, nie przybył tutaj na jakieś pouczenia. Ludzka mowa zawszę go kalała w język, ciężko było tego się nauczyć. Z resztą jaki miał wybór, nikt nie posługiwał się już starożytnym językiem demonów.